Blog

Ons bezoek kijkt ons vaak wat meewarig en soms zelfs vertwijfeld aan als ze enige tijd bij ons binnen zijn. Dat komt omdat we een eigen taaltje hebben. En dat komt dan weer door filmpjes op Youtube. Zal ik het uitleggen? Bij ons in huis wordt op de meest onzinnige tijdstippen ‘mand’ geroepen. En een dreigend ‘rustaaagh’ en ‘John Deere, paaw, da’s mien merk’ komen ook te pas en te onpas voorbij. Plus ‘waarmee? appelbeignet!’ Dit laatste heeft overigens een afwijkende reden, die ik de voedseltrend zal noemen. Daarover straks meer.

Antiekverkoper
Nu eerst dat ‘mánd’, kennen jullie het verhaal van het mandje uit Makkum, uit het interview van Maxim Hartman met antiekverkoper Ben Strik? De heer Strik mocht in 2012 voor omroep Maxim een aardewerken mandje uit zijn winkel kort beschrijven. ‘Dit is een heel mooi mandje, gemaakt door de firma Tichelaar, het werd gebruikt op tafel als versiering en fruitmandje.’ Maar dat vond de interviewer te lang. Het werd vervolgens: ‘Mandje van Tichelaar, gemaakt in Makkum.’ Nog steeds te lang. We zagen meneer Strik steeds wanhopiger kijken naast zijn omhooggehouden Mandje van Tichelaarmandje. ‘Mandje van Tichelaar.’ Dat kon nog korter. Waarop meneer Strik er alleen nog vertwijfeld uit wist te persen: ‘Mand!’ :-) Kortere teksten zijn inderdaad vaak beter.

Uit de rol vallen
Het verhaal achter ‘rustaaagh’ is een interview met voetballer Tom Beugelsdijk van ADO Den Haag. De Hagenees geeft keurig netjes mediagetrainde antwoorden, tot de interviewer blijft hameren op het feit dat hij zo rood is als een tomaat. Als Tom het zat is, schiet hij uit zijn rol met het plat-Haagse: “Rustaaagh…”. Mijn zoon doet de nasale toon en kelige klank precies na. Net zo makkelijk doet hij het Achterhoekse accent na van Gerrit die het weerbericht vertelt en ongegeneerd voor de camera zijn verhaal onderbreekt omdat hij John Deere-tractoren voorbij ziet rijden. “Mooi ding. Paaaw! Ja, da’s mien merk. En nóg een. Een 6320. Heelemaaal goed. Waar was ‘k ook alweer gebleevn, o ja bij het weer…”

Stoofpeer
Geweldig. En dan hebben we nog de voedseltrend van zoonlief. Iets waar een argeloze bezoeker bij ons thuis ook mee te maken krijgt en niets van begrijpt… Op elk vragend voornaamwoord rijmt hij een etenswaar. Zegt iemand ‘wat’, dan roept hij ‘patat’. En op ‘waarmee’ volgt ‘appelbeignet’ en op ‘wanneer’ rijmt hij ‘stoofpeer’. Zo zijn er nog een paar meer, maar daar val ik jullie niet mee lastig. Rest de vraag waarom hij dat precies doet? Nou… geen idee. Maar we rijmen allemaal wel dapper mee. (Appelbeignet!)